Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017

Συνέντευξη: Στρατηγός Ηλίας Παππάς: "η Χρυσή Αυγή είναι μια δύναμις, που πρέπει να πάρει τη θέση της, για να σωθεί η Ελλάδα"

    

    Ο Στρατηγός Ηλίας Παππάς, ανήκει σε εκείνο το συνεχώς μειούμενο σύνολο ανθρώπων, των Ελλήνων Αξιωματικών που έχουν πολεμήσει.
Ανήκει σε ένα ακόμη μειούμενο σύνολο, των ανθρώπων με ποιότητα, μόρφωση και αντικειμενική άποψη. Μας δέχτηκε στο σπίτι του όπου συζητήσαμε, ανεπιτήδευτα και ουσιαστικά. 
Είχα πολύ καιρό να δω άνθρωπο σίγουρο για τον εαυτό του, με τόσο καθαρή ματιά και πεντακάθαρη συνείδηση.
----
    Στρατηγέ, ευχαριστούμε πολύ για την τιμή που κάνετε, στο ιστολόγιό μας το «Ταμπούρι» να μεταφέρετε μερικά ψήγματα της εμπειρίας σας. 
Η αρχική μας σκέψη για αυτή την επικοινωνία, ήταν να προσπαθήσουμε να δούμε την σημερινή πραγματικότητα με τα μάτια ενός ανθρώπου που έχει κυριολεκτικά πολεμήσει τους εχθρούς της Πατρίδος.

ΕΡ: Πείτε μας παρακαλώ. Ένα νέο παιδί που μεγαλώνει στο ορεινό χωριό Λάκκα Σουλίου και σε ηλικία εφηβική βρίσκεται στις τάξεις της ΕΟΕΑ του Ναπολέοντα Ζέρβα, τι διαφορές έχει με έναν έφηβο 17άρη του σήμερα;

ΑΠ: Τώρα στα γεράματα, μάθε γέρο γράμματα. Αυτή η παροιμία ισχύει και για την παρούσα συνέντευξη που είναι η πρώτη που δίνω στη ζωή μου. Γηράσκω λοιπόν αεί διδασκόμενος. Και τώρα έρχομαι στην ερώτησή σας.   
    Όπως είναι γνωστό το φυσικό περιβάλλον (χωριό ή πόλις) το οικογενειακό που είναι και το κυριότερο, το σχολείο, η Εκκλησία και άλλοι παράγοντες, διαμορφώνουν το παιδί.

    Το χωριό μου η Λίππα ή Λάκκα Σουλίου ήταν για μένα ένας Εθνικός Παράδεισος. Η ιστορία του είναι συνυφασμένη με το ηρωικό Σούλι. Αποτελούσε τις προφυλακές του Σουλίου και συμμετείχε στους αγώνες του για την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό. 
    Με μια τέτοια ιστορία, η Πατρίδα, η Θρησκεία και η Οικογένεια αποτελούσαν τα ιδανικά μικρών και μεγάλων. Πολλοί νέοι κι ακόμα πιο πολλοί μεγαλύτεροι ενταχτήκαμε στην Πατριωτική Οργάνωση του Στρατηγού Ζέρβα για την αντιμετώπιση των εξωτερικών αλλά και των εσωτερικών εχθρών, δηλαδή των κομμουνιστών, που τόσο ακριβά τους πλήρωσε η Πατρίδα μας. 
    Θα ήταν όμως εγωιστικό να πούμε ότι τότε οι 17άρηδες ήμασταν καλύτεροι των σημερινών. Άλλες οι εποχές τότε, άλλες οι σημερινές. Τώρα οι νέοι ζουν σε μια ζούγκλα. Πολλές και ποικίλες οι προκλήσεις. Περιορισμένη η επίβλεψη των γονέων (εργάζονται και οι δυο). Η τεχνολογία τους καθηλώνει στους δέκτες, τα κινητά στην ημερησία διάταξη, ένα σωρό κίνδυνοι. Τα διαφορετικά λοιπόν δεδομένα της παλαιότερης και σημερινής ζωής, δυσκολεύουν την σύγκριση. 

ΕΡ: Γνωρίζω ότι καταταγήκατε εθελοντικά στο στρατό το 1945. Αυτή ήταν μια απόφαση της στιγμής προερχόμενη από τις πολιτικές καταστάσεις της εποχής;  Και σε συνέχεια, η είσοδός σας στην ΣΣΕ, ήταν κάτι που επιθυμούσατε πάντα ή προέκυψε από την θητεία σας;
ΑΠ: Το παιδί του 1945 μετά από τα όσα υπέστη η Πατρίδα μας από τους κομμουνιστάς κατά την κατοχή και το Δεκεμβριανό κίνημα αλλά και την υφιστάμενην πολιτική αστάθεια, αναζητούσε κάποιο ασφαλές μέρος για να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Έτσι ένα κύμα νέων γυμνασιόπαιδων έσπευσε να καταταγεί εθελοντικά. Κι εγώ λοιπόν, εθελοντής δεκανεύς του Μηχανικού το 1945, ένα χρόνο πριν στρατευτώ για την θητεία μου.
    Ως εθελοντής έδωσα εξετάσεις στην Σ.Σ.Ε. και το 1946 εισήλθα εις την σχολή εξελθών το 1948 ως Ανθυπολοχαγός Πεζικού και το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα. Όταν στα Ιωάννινα προ του ’40 φοιτούσα στην Ζωσιμαία Σχολή καμάρωνα τους Αξιωματικούς και λυπόμουν που δεν μπορούσα να φοιτήσω στη Σχολή λόγω οικονομικής δυσπραγίας. Πως αλλάζουν τα πράγματα καμιά φορά !! Και μια διευκρίνιση: η εγκύκλιος των εξετάσεων της Σ.Σ.Ε. δεν προέβλεπε εξαιρέσεις για τους εθελοντάς, όλοι οι εξεταζόμενοι ήταν το ίδιο. 

ΕΡ: Πολεμήσατε τους κομμουνιστές. Τι πιστεύετε ότι έγινε τότε. Ήταν συμμοριτοπόλεμος, εμφύλιος, λαϊκή επανάσταση ή μια παγίδα των ξένων δυνάμεων που εγκλώβισε την μεταπολεμική δυναμική της Ελλάδος;

ΑΠ: Μου εδόθη η τιμή να συμμετάσχω κι εγώ στον Αντισυμμοριακόν αυτόν Αγώνα και να λάβω μέρος  στις επιχειρήσεις κατά των συμμοριτών. Ενδεικτικά αναφέρω: επιχειρήσεις Βερμίου – Καιμακτσαλάν – υψ. Μπουρίκας – Πετέρνικ – Πόποβο – Αριδέα – Μαυροβουνίου – Εδέσσης – Πέτρας – Γκιούρα – Μουχαρέμ Χάνι – Ναούσης, όπου και τραυματίστηκα μαχόμενος κατά των κομμουνιστών, με τραύμα διαμπερές στον δεξιό μηρό.
Διεξήγετο τότε ένας συμμοριτοπόλεμος, οι κομμουνιστές υποστηρίζονταν παντοιοτρόπως από τις όμορες χώρες του Παραπετάσματος (Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία) και με την ευχή φυσικά του Στάλιν. Συμμοριτοπόλεμος λοιπόν και με την σφραγίδα του ΟΗΕ. 
Τώρα όσον αφορά την «παγίδα ξένων δυνάμεων» που με ρωτάτε, υπάρχουν πολλές απόψεις, προσωπικώς δεν το υιοθετώ. «ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟΣ» λοιπόν, ας όψονται οι προδότες του Έθνους μας που τον χαρακτήρισαν «εμφύλιον».

ΕΡ: Πιστεύετε ότι το κράτος και γενικότερα ο πολιτικός κόσμος θα μπορούσε να αποτρέψει τη σύρραξη ή οι κομμουνιστές ήταν αποφασισμένοι για ένοπλο αγώνα και δεν υπήρχε γυρισμός; Ήταν συνέχεια αυτός ο ένοπλος αγώνας εκείνου που απέτρεψε ο Μεταξάς την 4η Αυγούστου;

ΑΠ: Πιστεύω ότι τίποτε δεν μπορούσε να αλλάξει την απόφαση των κομμουνιστών για τον συμμοριτοπόλεμο. Δεν βλέπετε ότι και στις μέρες έχουν ξεσηκωθεί; Ναι ήταν συνέχεια ο αγώνας αυτός, εκείνου που απέτρεψε ο Μεταξάς. 

ΕΡ: Ο Ταγματάρχης Παππάς, είναι στον κύκλο, να το πω έτσι, των Αξιωματικών που κάνουν την Επανάσταση το 1967. Πως γίνεται αυτή η επαφή; Πρακτικά εννοώ, πως συντάσσεται κάποιος σε έναν μυστικό επαναστατικό κύκλο; Πως έγιναν αυτές οι διαβουλεύσεις, οι επαφές; Δώστε μας μια γεύση από την προσωπική σας ιστορία, στο ψηφιδωτό της νεώτερης ιστορίας μας.

ΑΠ: Θα μου επιτρέψετε για λόγους Αρχής και δεοντολογίας, να μην απαντήσω στην ερώτησή σας. 

ΕΡ: Με την πάροδο τόσων ετών θα έχετε σκεφθεί πολύ εκείνα τα χρόνια. Ποιο νομίζετε ήταν το μεγαλύτερο καλό που έκανε το καθεστώς της 21ης Απριλίου; Και ποιο το κυριότερο λάθος;

ΑΠ: Η Επανάστασις  της 21ης Απριλίου έγινε για να αποφευχθεί η είσοδος της χώρας μας στο Παραπέτασμα. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο καλό που προσέφερε. Τώρα ως προς το κυριότερο λάθος, δεν διαθέτω τα απαραίτητα στοιχεία αξιολογήσεως, αλλά αν δεν είναι άλλο που τυγχάνει άγνωστο σε μένα, θα έλεγα ότι ήταν η υπερεμπιστοσύνη του Παπαδόπουλου στον Ιωαννίδη.

ΕΡ: Ποια είναι η δική σας εικόνα για τους πολιτικούς της εποχής; Υπήρχαν τίμιοι πολιτικοί άνδρες από το πολιτικό κομματικό σύστημα; Ή μήπως ήταν μια παρόμοια με τη σημερινή εποχή, όπου είναι οι Εθνικιστές εναντίον όλων;

ΑΠ: Τι να πει κανείς για τους πολιτικούς οι οποίοι μετατρέπονται σε κλέφτες, απατεώνες, ψεύτες, προδότες, σκευωρούς, εκδικητικούς κλπ. Υπάρχει βέβαια ένα μικρό ποσοστό τιμίων πολιτικών. Η Χρυσή Αυγή με την είσοδό της στη Βουλή το 2012 άνοιξε τα μάτια του κόσμου για να δει την κατάντια των πολιτικών.

ΕΡ: Πως κρίνετε τους ξένους πολιτικούς ηγέτες; Πως χαρακτηρίζετε την Μέρκελ, τον Τράμπ και τον Μακρόν. Και φυσικά ποια είναι η γνώμη σας για τον Πούτιν.

ΑΠ: Στο ίδιο καζάνι βράζουν όλοι και ο χαρακτηρισμός των ηγετών που μνημονεύετε είναι πολύ δύσκολος. Όμως θα πω λίγα ενδεικτικά για τον καθένα λόγια.
1) Τράμπ: ο κόσμος τον καλωσόρισε ως ένα σωτήριο για την ανθρωπότητα ηγέτη. Δεν βλέπω όμως σημάδια ευοίωνα. Περιμέναμε να πει κάτι για την Ελλάδα, καίτοι περιβάλλεται από Ελληνο-αμερικανούς συμβούλους. Ούτε μια, τυπική έστω παρέμβαση, προς το ΔΝΤ για το Ελληνικό χρέος. Ίδωμεν. 
2) Πούτιν – Μέρκελ: έχουν γαλουχηθεί από την κομμουνιστικήν ιδεολογία, εξ’ απαλών ονύχων. Έχουν υπηρετήσει σε υψηλά πόστα. Εξουσιομανείς και οι δύο. Συμπαθούμε τον Πούτιν διότι είναι ομόδοξη η Ρωσία κι αυτός βέβαια. Μην ξεχνάμε όμως και το όνειρό τους, το πάγιο και μακροχρόνιο: η έξοδός τους στο Αιγαίο. Παρόλη την συμπάθεια έχω τις επιφυλάξεις μου. Η Μέρκελ φαίνεται ότι μισεί την Ελλάδα.
3) Μακρόν: Ένα μπάχαλο έχει γίνει η Γαλλία. Φοβούμαι ότι ο Μακρόν θα της προσθέσει κι άλλα δεινά. Η εκτόξευσή του σε τόσο μικρή ηλικία στην Προεδρία της Γαλλίας και η μεγάλη υποστήριξή του, δημιουργούν πολλά ερωτήματα. Ποιοι ενδιαφέρονται τόσο πολύ και γιατί;

ΕΡ: Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αξίζει να σωθεί; Είναι προς όφελος των Λαών ή όχι;

ΑΠ: Κατά την γνώμη μου εάν καταστεί ένωση Εθνών πρέπει να σωθεί. Ως έχει, είναι καταδικασμένη. 

ΕΡ: Αυτό το τελευταίο «φρούτο» των ανοικτών συνόρων. Των κρατών που δεν προστατεύουν τα εδάφη τους από παράνομους. Πως το βλέπει ένας μάχιμος στρατιωτικός; 

ΑΠ: Έργο της επιχειρουμένης παγκοσμιοποίησης είναι τα «ανοιχτά σύνορα». Μόνο μια παγκόσμια κινητοποίηση των Εθνικιστικών και Πατριωτικών δυνάμεων θα ηδύνατο να την αποτρέψει. 

ΕΡ: Πείτε μας και για το Στράτευμα. Κάντε μια σύγκριση για τον στρατό που πολέμησε στα βουνά, με το σημερινό προσωπικό. Ποιες είναι οι διαφορές και ποια η ποιοτική σύγκριση.

ΑΠ: Δεν διαθέτω τα απαραίτητα συγκριτικά στοιχεία για να απαντήσω στην ερώτηση 

ΕΡ: Είστε αισιόδοξος για το μέλλον της Πατρίδος; 

Απ: Ναι.

ΕΡ: Ποια συμβουλή θα δίνατε σε έναν πολίτη που συντάσσεται σήμερα στις τάξεις της Χ.Α. Τι πρέπει να προσέξει και ποιό πρέπει να είναι το κυριότερο πεδίο δράσης του;

ΑΠ: Σεμνότητα, να προσπαθεί με το παράδειγμά του να διευρύνει τον κύκλο των οπαδών της Χ.Α. 

ΕΡ: Πιστεύετε ότι το Κίνημα των Εθνικιστών, θα τα καταφέρει τελικά; Θα μπορέσει να αναστρέψει την πορεία στον κατήφορο; Θα καταφέρει να αφυπνίσει την Εθνική συνείδηση του Λαού;

ΑΠ: Πιστεύω πως ναι. Η Χρυσή Αυγή θα καταστεί συν τω χρόνω η ρυθμιστική πολιτική δύναμη με πολύ υψηλά ποσοστά. Έχει ηγέτη τον Νικόλαο Μιχαλολιάκο, άνθρωπο με φωτισμένο μυαλό που πρέπει να τον περιβάλλουμε με σεβασμό. 
Η Χρυσή Αυγή είναι μια δύναμις που πρέπει να πάρει τη θέση της, για να σωθεί η Ελλάδα.